Quite a few years after..

..on another continent! Boxes got unpacked, life restarted, new smells, new people, new attitude, new lifestyle! The same me.. but strangely new! Still… MY life begins where land ends!!

Things i took along..

… i did put them in boxes and ship themback home before i left…

…that smell of freshly brewed beer in the air, the smooth rocking feeling at the top floor of the double decker, the unsatisfied urge to catch the bannies(!!!!), the feeling when running in the first snow, the wilderness that lived just outside my bedroom window, the feeling of freedom while riding that Kawasaki motorbike of his, the feeling of literally falling in love and loosing my mind and so much more, the feeling of being alone and the lesson of surviving on my own, being tipsy and getting stoned for the first time and last (!), the anxiety attacks, the view from the skylight windows, my duck feathered douvet, my green wellies, his and my labcoat, books and notes and assignments and pens and pencils (what was i thinking?), the keys of the kawasaki,  the freeeeeeezing cold waters of the Firth of Forth, the disgusting colour of the North Sea, the neverending sessions of analysis with friends on msn, the person behind the radio mic that kept me company Always, the 1,5L mug i bought from the Xmas market, the chopsticks the Chinese girl gave us, the air of romance during the weekend of the fireworks, the hen nights (jesus!!), the walks along the wide streets with the blooming gardens, kitchen gatherings with Marty, Elena, Nick, G n Jordan, Frenchy n Cat for food and chilling…

i promise i will never leave them behind.

Πάει καιρός…

Leonii is Back!

Guess Who?!?

Come along and join the game…! Can u guess?!

Μία διαδρομούλα ακόμα..

Όταν η τεράστια μπάλα μας κάνει την χάρη τούτος ο τόπος είναι για εμένα ένας επίγειος παράδεισος..

Πάω να μαζέψω ήιιιιιλιοοοοοο!    Ελάτε…

Η δική μου η ζωή ξεκινά εκεί που σκάει το κύμα..

Πήγαινα, θυμάμαι, όταν είχε καιρό, τρικυμία, στο κάστρο του χωριού μου. Καθόμουν ψηλά στις πολεμιστρες, εκεί που ο αέρας είναι δυνατός. Μπροστά μου η θάλασσα φουρτουνιασμένη και αγριεμένη και το νερό να χτυπά με δύναμη το πρόσωπο μου. Φυσά δυνατά και καθαρίζει τις σκέψεις μου. Δεν σκέφτομαι τίποτα. Μ’αρέσει. Νιώθω όμορφα. Ησυχάζω. Και δεν υπάρχει χρόνος, σκέψεις, φωνές..                                                                                                     Δεν είναι κανείς. Εγώ μόνο. ΕΓΩ.                                                                                                Ταιριάζω εκεί.. 

Όταν ακόμα και οι πολεμίστρες με έπνιγαν έπαιρνα το σκάφος μου κάθε φορά που είχε καιρό και έπαιζα με τα κύματα. Έπινα την θάλασσα με το κουταλάκι σε κάθε τούμπα. Ένιωθα τον φόβο και την παγωνιά στο δέρμα μου κάθε φορά που η ανάδυση κρατούσε λίγο παραπάνω. Κάθε φορά με άφηνε να βγω. Όσο και αν φοβήθηκα, κρύωσα, χτύπησα και πόνεσα για μένα ποτέ δεν φτάνει. Ποτέ δεν είναι αρκετό.Όταν δεν έχω κανέναν να μιλήσω τρέχω κάπου κοντά και λέω τα μυστικά μου.Και δεν χρειάζεται τρείς ζωές για να σου πει και εκείνη τα δικά της.. μία είναι αρκετή.

Και τώρα είμαι εδώ, σε ένα δωμάτιο. Διαβάζω για όλα αυτά που οι επιστήμονες ανακάλυψαν μέσα της!

Τα μυστικα της?!

Τι ανόητοι που είναι…

I am Back!!!

Μετά απο αρκετό καιρό απουσίας γύρισα πάλι στα λημέρια μου.. Πίσω στο διάβασμα και το γράψιμο. Πριν κάνω την νέα αρχή έκανα μια βολτα στην πόλη μου.

Έπιασα λοιπόν τα μονοπάτια που οδηγούν στο κάστρο της πόλης, ανέβηκα στις μύτες των ποδιών μου και κοίταξα πέρα απο τον πέτρινο τοίχο του κάστρου την πόλη που απλώνεται μέχρι την θάλασσα.. 

 Έχουμε και ντοκουμέντα! Αμεεεεεεε!

Χαιρετώ σας και φιλώ σας..

leonii

Μια βόλτα στην Θάλασσα…

Βρήκα καλά φιλαράκια και άρχισα τις βόλτες μέσα σε εικόνες.. έτσι είπα και εγώ να μοιραστώ και τις δικές μου βόλτες μαζί τους και με όλους εσάς..

Η πρώτη μου βόλτα ήταν πού αλλού?! Στην Θάλασσα…..    😉

Λίγο ακομα….?!

Αυτή η εβδομάδα δύσκολα θα περάσει.. Το μυαλό μου είναι στην άρνηση και πιο πολύ στην αναμονή.

Συγκεντρώνεται σε λάθος θέμα, λάθος τόπο και χρόνο. Αρνείται να διαβάσει, να μάθει, να καταλάβει, να επεξεργαστεί…

Βαριέμαι ελεεινά να ασχοληθώ με οτιδήποτε αφορά την εξεταστική που μου χτυπά την πόρτα και αναμένω μέσα από το λήθαργο το πρωινό που θα ξυπνήσω και θα ανοίξω τα μάτια μου μα δεν θα σκεφτώ πως πρέπει να διαβάσω… Τι ανακούφιση Θεέ μου…

Λογικά θα ήθελα να γυρίσω στην Ελλάδα, θέλω, μα είναι διαφορετική η αίσθηση να ξυπνάς χωρίς να Πρέπει….

Γαμώτο μου, λίγη υπομονή δεν είναι αρκετή για να κάνει το μυαλό μου να δουλέψει λίγο ακόμα..  

 

Καφές βαρύς γλυκός..

«Heavy» Coffee (Kafes Varys Glykos)

At the end of a good Greek Meal is the wonderful strong Greek Coffee.

Preparation time about 10 minutes.

• 1 small cup of water
• 1-1/2 teaspoonfuls of sugar
• 1 teaspoonful of coffee

Put the water into the ‘briki’ to heat. While the water is getting hot, add the sugar and coffee. Stir, and as soon as it rises, remove from the heat before it boils completely so as not to spoil the froth.

A Dictionary of Greek Coffee

§                        Coffee: The beans are to be ground until they have the consistency of a fine powder.

§                        Briki: This is a bronze, uniquely shaped pot with a long handle in which the coffee is made.

§                        The cup (Flytsanaki): A special, very small demitasse cup of white china which the coffee is to be served in.

§                        Kaimaki: A thick layer of froth without bubbles formed as soon as the coffee is ready to boil. A heavy coffee always will have froth.

§                        Grounds (Katakathi): Greek coffee is never drunk to the «last drop» because there is always undrinkable sludge-like sediment at the bottom of the cup. And this should not be drunk.

At the end of the meal, when the conversation is over. The only think to do is say «OPA» and have a good rest.

 

Don’t ask how and y….! i feel sleepy and I just dunno how to do it..!

(i found it here)

Kai ante pali pisw sta katoikidia mou… 😉

Χαιρετώ σας και φιλώ σας… Μέχρι νεοτέρας..!

 

Μαμ… κακά και διάβασμα… νάνι κάπου ενδιαμέσως!

Επιστρέφουμε δριμύτεροι μετά την εξεταστική…!

Χαιρετώ σας και φιλώ σας..

 

Τελευταια Κυριακη της αποκριας…

Αν και δεν ειμαστε στο σπιτακι μας να τιμησουμε την ημερα… τουλαχιστον γελασε το χειλακι μας εδω που ειμαστε…

Check this out…. link stou coperty afou den douleueiiiiiiiiiiiii!

Hehehehehehehe..

Σκεφτομαι & γραφω..»5 things u don’t know about me…»

 Well well well… 5 things U don’t know about me…

My mother always said that when someone is trying to describe an image of himself to others he usually gives the image he would like to have but not the image he actually has… so I wll let u draw ur own images of me as we go along…

In the meanwhile….

1. I am convinced that I have multiple meeees! Different country and a different me! Here I am a loner whereas back home I am the kid of Vodafone!!! 

2.  I usually go around with earphones, my mp3 and my laptop! It’s a really nice way to avoid people at uni, library, even
   ur flatmates!!!!

3. I usually sing out loud without even being aware of it! I’ve been told that I sing while sailing, playing volleyball but my favourite is on the bus every morning….. i loooooove to wake everyone up!!!!

4. My gut develops an allergic reaction against weetabix due to over consumption! U don’t wanna know details (!)

5. I had to move to Scotland and fall in a frozen loch in order to my make myself realise that I HATE COLD WATER!!!!!!!

………there are more things yet to come that u don’t know about me.. them will have to wait a bit longer…….

The rules are simple….  FIVE THINGS WE DON’T KNOW ABOUT U!!!! Hehehe! It’s time to reveal urselves!!!

• coperty hey kid!!! it’s ur turn!

• oulaloum…  what Is ur name anyways…!?!

• Mr Sum cause there is a story beneath that mysterious name of his..

• Cpil cause he is an artist i’d like to meet..

• The strange man that is staring at me on the bus! hehehe!

Btw U r expected to suggest the 5 blogfriends of urs to reveal 5 things we don’t know about them….

Now I am thinking about it…

Whose idea was this game in the first place?!?!?!

Face off of the people behind the screens…….

a series of rooms..

-You are going to base your life on who you got stuck in a room with?
-I am going to base this moment on who I got stuck in a room with..
This is what life is.
It’s a series of rooms and who we get stuck in those rooms with adds up to what our lives are…

I hate them.-

I officially hate farewells.-